Samenvatting
VV Grijpskerk ME1 – VV Zuidhorn ME1 6-2
We speelden vanmorgen tegen Zuidhorn. Wij Grijpskerkers zeggen dan altijd:”Zuudhörn! Doar mag je niet van veliezen.”
Deze strijdzin heb ik (ondergetekende) vandaag ook goed in hun oren geknoopt, dus de meiden waren vanmorgen weer gebrand. Ook omdat we de uitwedstrijd toen dik hebben verloren, maar daar gaan we het vandaag niet over hebben.
In goed overleg met de coach van Zuidhorn is besloten om 8 tegen 8 te ballen.
Dat betekende dat we 1 wissel hadden. Vera was er niet bij vandaag. Ymke, Joyce en Tessa waren weer volledig hersteld van blessureleed.
Sipke de Scheidsrechter blies op het fluitje en zodoende waren de meisjes los.
In de beginfase ging het gelijk op. Af en toe wat kansjes van Zuidhorn en dan weer een paar van ons.
Zeker een paar mooie combinaties gezien. Plots een kans van Zuidhorn, ja een beste spetter onderkant lat, waarna Danique heel droogjes de bal in haar handen nam en met een blik van:’Dat had ik al lang gezien. ‘ Gelukkig hebben we geen doellijn technologie, want ik had mijn twijfels. De Scheids was er zeker van dat de bal niet achter de lijn was. Gelukkig voor ons.
Maar dan, weer een combinatie van Marit en Henny. Henny was dit keer trefzeker en de bal lag in het doel. 1-0 voor ME1.
Vijf minuten later schoot Marit de bal in het net, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. 2-0 werd het en dat was ook de ruststand.
Eigenlijk gebeurde er niet zo veel in de eerste helft. Nummer 7 van Zuidhorn zorgde voor het meeste gevaar , dus dat werd opletten geblazen.
Gelijk in het begin van de tweede helft een beste schot van Zuidhorn en die was voor Danique onhoudbaar. Het stond 2-1. Ja, onze meiden houden wel van wat spanning tijdens zo’n wedstrijd. Maar dat duurde niet lang hoor, want direct daarna was alweer het antwoord.
Marit scoorde alweer 3-1. Zuidhorn kreeg weer en kans en zij maakten 3-2,
tjonge jonge, 3 doelpunten in 1 minuut. Het kon nog alle kanten op.
Toen vond Marit het welletjes en via een rush vanaf het middenveld à la Ruud Gullit demarreerde ze met grote passen langs alle Zuidhorners en scoorde 4-2, paar minuten later weer. 5-2.
Dat is dan een Hattrick , lekker hoor Marit!
Anne kreeg de opdracht om nummer 7 goed in de gaten te houden. Die taak heeft ze prima uitgevoerd. Lieke was weer alle rust haarzelf achterin, Maeve bulldozerde weer als vanouds. Tessa die weer een paar keer als een stofzuigertje de ballen van de tegenstanders afsnoepte. En wanneer Joyce de bal heeft , wacht ze net zo lang totdat de tegenstander instapt en dan hup! Eromheen en weg is Joyce, heerlijk om te zien. Ymke, de benjamin van de ME1 kreeg ook nog een kans, net zo als tegen Harkema, volgende keer hangt ie gewoon. Danique’s vader voorspelde de uitslag 5-2. Nou, daar stak Hennie een stokje voor , want door haar supergoede trap werd het op laatst nog een doelpunt.
Zij zorgde voor de 6-2. Dat was dan ook de eindstand.
En niet te vergeten onze Danique, die stond weer als een tijgerin te keepen!!!
Wederom goed gespeeld meiden.
En dan zeg ik: “Zuudhörn?! Nog nooit van verloren!!!”
Leider ME1 W. Kuperus