Samenvatting

Om 08:00 stonden wij op de parkeerplaats klaar voor vertrek,  fris en fruitig.

We wisten wat ons te wachten stond, want we moesten tegen De Harkemase Girls.

Daar aangekomen stonden de mondjes ver open, zowaar een echt voetbalstadion, super mooi complex en we werden daar hartelijk verwelkomd met een warm bakje koffie.

Een ruime kleedkamer werd ons aangewezen en binnen 10 minuten stonden we op het al zo  vertrouwde kunstgrasveld.

Een uitgebreide warming up was niet nodig want onze meiden waren gebrand, gebrand om te vlammen vandaag. De leider (ondergetekende) had de ballen nauwelijks in het netje of de wedstrijd was al begonnen.

In de eerste fase van de wedstrijd stonden we goed. De meiden waren super geconcentreerd en er werd aardig gecombineerd. Maar de druk van de tegenstanders nam toe en ze creëerden een paar kansen. De verdediging hadden hun handen vol, vooral die ene spits met die paardenstaart. Want ze liep een paar keer goed weg bij onze Vera, gelukkig hadden we Lieke die een paar keer goed rugdekking gaf.

Maar na 10 minuten kreeg hun spits toch de bal in haar voeten en ze kon hem droog binnen schieten.

1-0   achter.

Maar de meiden lieten het er niet bij zitten, zoals vorige week de oefenwedstrijd tegen Hoogkerk.

Want 10 minuten later was daar het antwoord.

Door goed druk te zetten op de tegenstander, snoepte Marit de bal af van hun laatste vrouw en ze schoot de bal venijnig binnenkant paal binnen. Bam!  1-1 stond het.

We kregen op laatst nog een paar corners, maar deze werden helaas niet benut.

Na de ranja kwamen de Rood-Witten weer het veld op. Nu met nog meer honger, want hier viel wat te halen, ze roken bloed en er werd aan beide kanten gestreden. De eerste blessure was bij Ymke die tegen een harekiet botste, later Marit, die een elleboog in haar maag kreeg en Joyce die tijdens een duel haar knie blesseerde. Jazeker, we wisten wat ons te wachten stond.

Maar door die felheid werden we beter en er moest en zou gescoord worden. Na een paar uitstekende ingooien van Anne kwam Hennie hierdoor een keer alleen voor de keeper, maar miste.

5 minuten voor tijd werd goed gejaagd op de bal en Joyce, die overigens een prima wedstrijd speelde ging weer fel het duel in en door een scrimmage kreeg ze de bal voor haar linkervoet en schoot hem feilloos binnen. Poef! 1-2 stond het.

Maar de Harekieten gaven niet op en keepster Danique redde ons nog op de valreep.

Nu wilden we nog 1 geluidje horen en dat was de fuuuuuuuuut. En daar was ie.

Een paar speelsters van ons liepen kreupelend het veld af.

Meiden! Een prima wedstrijd gespeeld.  Grijpskerk met 1-2  gewonnen . Verdiend?  Ik dacht het wel.

W. Kuperus, leider ME1