Samenvatting

De hoofdmacht van Grijpskerk begon fris en goed aan de wedstrijd. De eerste 10 minuten lieten de Grijpskerkers merken dat ze er zin in hadden. Het geluk zat echter niet mee. Vervolgens gaf Rottevalle de rest van de eerste helft een lesje in effectiviteit. De Grijpskerkers  lieten niet zien dat ze een samenhangend plan hadden. De slag op het middenveld werd verloren. Er werden achterin foutjes gemaakt.

De Rottevaller thee deed wonderen voor de Grijpskerkers. Ze kregen na de rustweer greep op de wedstrijd. Fysiek was Rottevalle sterker. In doelpunten bleven de Grijpskerkers achter de feiten aanlopen. En die foutjes achtervolgden niet alleen Rottevalle, maar ook Grijpskerk. Ondanks de geweldige veerkracht en inzet van de Grijpskerkers wisten ze er zelfs geen puntendeling uit de strijd te slepen. Het was onterecht, maar het scorebord was onverbiddelijk: 4-3. De andere domper: een vervelende  voetblessure van Erwin Smit.

Het enige wat rest, is een geweldige leerervaring: op dit niveau moet je niet te veel fouten maken, alle kansen grijpen en als Grijpskerk moet je je eigen spel blijven maken.