Samenvatting

Grijpskerk begon wervelend. Het Grijpskerker team kreeg in de eerste minuut al een aardige kans. De bal ging net voorlangs.

Het speelde een zeer goede eerste helft. Het wist het spel “hoog te houden” (je leert als eenvoudige verslaggever van deze website van onze vv elke week weer bij in de wondere wereld die voetbal heet). Dit betekent: onze mannen speelden voornamelijk op de helft van Dokkum en zetten vroeg druk op de tegenstander en de bal. Ook in het begin van de tweede helft domineerde Grijpskerk. Het team van de Grijpskerker trainer Mark Kroese was beweeglijker en creatiever.

Waarom de winst toch niet werd binnen gehaald? Er waren achter in die twee fatale foutjes. Het waren echt overbodige foutjes. Daarnaast had de Grijpskerker voorhoede weinig geluk: een lat werd getroffen, de keeper van Dokkum stond onverwachts in de weg en enkele schoten gingen rakelings langs. Kortom: Dokkum verdedigde stug en had voorin meer geluk.

Eerlijk is eerlijk: de smalruggen hadden echt meer verdiend.

Wat er van te leren valt: werken aan het wegwerken van de naïviteit. En: als de verdediging iets meer dan de 90 minuten standhoudt, ruimte  scheppen voor de creatievere spelers. Met het voetbal zat het dit keer gewoon goed: met de complimenten van vriend en tegenstander daarvoor.