Samenvatting

VV Zuidhorn MO11-1D – VV Grijpskerk MO11-1 uitslag 2-3

17:00 11-03-2017
Het gonsde in de kantine van de VV Grijpskerk. Het eerste met 5-0 aan de kont.
De ‘Gruupskerkers’ waren sikkeneurig.

10:20 11-03-2017

De derby was op hierboven aangegeven tijdstip begonnen en het was een prachtige lentedag.
We beschikten over een voltallige selectie. Iedereen was fit.
De eerste 10 minuten van de wedstrijd gebeurde er weinig. Zuidhorn kreeg een paar kansjes, maar leidde nog niet echt tot gevaar. Toch waren we gewaarschuwd. Want die nummer 11 van Zuidhorn zorgde voor het meeste gevaar. Deze linkerspits kwam al tot 2 keer toe dicht bij onze keepster.
Mila stond eerst wissel. De Leider van onze meiden fluisterde Mila in het oor:”Zie je die nummer 11, dat is jouw tegenstander, houd die meid scherp in de gaten. “Ok”, zei ze.
Vorige week hadden we tussen 2 haakjes met 4-1 verloren, Ymke speelde toen een dijk van een wedstrijd. Deze zelfde Ymke onderschepte de bal van 2 Zuidhornsters en speelde op Henny, waardoor Henny heel veel ruimte voor haar kreeg, die benutte ze uitstekend tot ze dacht, ik schiet es op de pot, waardoor de bal perfect in de linkerhoek belandde. Een geweldig doelpunt. Henny, die net is teruggekomen van een langdurige liesblessure maakte dus de 0-1.
Het antwoord moest gaan komen van Zuidhorn, en dat gebeurde. Daar was weer die verrekte 11 die onze verdediging te slim af was. Ze scoorde de 1-1
Mila en Vera hadden er hun handen (en voeten) vol aan. Per slot van rekening vlak voor rust scoorde ze ook nog es de 2-1. Dat was de ruststand.

Tijdens het eind teruglopen naar kleedkamer 2, bedachten we (leider en trainer) een strijdplan voor de 2e helft. Dat was eigenlijk vrij helder.
De opdracht aan Mila was dan ook, overal waar nummer 11 is, ben jij ook. Gaat ze naar links, ga jij ook naar links. Gaat ze naar rechts, jij volgt. Als ze naar de bosjes gaat te plassen, sta jij erachter.
De boodschap kwam goed over en Vera ( onze jarige Jet) zou voor de rugdekking gaan zorgen.

De 2e helft was begonnen en Zuidhorn werd weer gevaarlijk. Er moest een wonder gebeuren dat het tij zou gaan keren. En daarom is het middenveld zo belangrijk, die dat subliem heeft opgepakt.
Onze nieuweling Leonie speelde hierin een belangrijke rol, ze stond continue op haar goede plaats en met haar lengte dwong ze veel respect af. Samen met Henny en Joyce stond het middenveld als een blok. Hierdoor werden er aanvallen gecreëerd en de verdedigers werden ontlast. Plotseling riep Mila naar de leider met de woorden:”Wietze! Ik ben er zat van om iedere keer achter die nummer 11 aan te rennen, dat is saai!” Maar de leider overtuigde haar dat ze het voortreffelijk deed. Met die woorden stroomde het Postma bloed door haar hele lichaam, niet opgeven! Altijd doorzetten!

Wij werden naarmate de 2e helft eigenlijk beter, we domineerden en het was gewoon wachten op de 2-2. Henny brak door op de rechterkant, ze schoot met haar sterke rechterbeen en de keepster van Zuidhorn liet de bal los. En als een duveltje uit het doosje was daar Tessa die de bal in een soort van scrimmage binnen tikte. Waarnaar ze haar vader ( trainer) om de nek vloog. Opa van Tessa gniffelde en wreef genoeglijk in zijn handen. Jazeker, het was 2-2.
Vorige week scoorde ze ook al, nota bene in 1 keer vanuit een corner.
En dan hebben we Eline. Het jongste duveltje, zij kwam oog in oog met hun keepster. Zij schoot de bal jammer genoeg naast. Het was nog 5 minuten spelen en de meiden wilden er een klap op geven. Het venijn zat in alle spelers. Grijpskerk drukte en drukte door. En weer een corner van ons.
De bal kwam voor en er werd op het doel gevuurd. De spanning stond op 1000 volt. De ouders stonden met zweet tot onder hun oksels. Daar de bal voor Joyce haar voeten kwam en ze flikte het. Ze scoorde de 2-3. Een gejuich van jewelste. De leider van de meiden sprong een gat in de lucht en had inmiddels geen stem meer over. De keepster van Zuidhorn bleef terneergeslagen op de grond liggen. Wauw! Wat een wedstrijd.
Zuidhorn wilde nog wat terugdoen. Danielle onze linker verdedigster raakte in de strijd geblesseerd.
En dan hebben we gelukkig Danique die elke bal had, waarnaar ze met gemak de bal over de middellijn uittrapte. Sportief tijdrekken is dat. Danielle had last van haar arm maar bij het horen van de fluit juichte ze als een gek en de pijn trok gelijk weg.

In de kleedkamer werd er een feestje gevierd. De leider brulde: “Wie heeft er gewonnen? WIJ !!!
Ik zei: “Wie heeft er van Zuidhorn gewonnen?? WIJ!!!” De inmiddels elfjarige Vera trakteerde ons op chips.

17:30 11-03-2017

Het gonsde in de voetbalkantine van Grijpskerk . Geroezemoes aan de tafels met de woorden; 3 teams van Grijpskerk hebben van Zuidhorn gewonnen. Waaronder MO11.
Meiden, hier moet op gedronken worden. Proost!

W. Kuperus leider MO11-1